μεσοπατριαρχία

η

1. εκκλ. η μεταξύ δύο πατριαρχιών χρονική περίοδος κατά την οποία ο πατριαρχικός θρόνος διοικείται από τοποτηρητή

2. (κατ' επέκτ.) κάθε μεταβατική περίοδος, προσωρινότητα, μεταβατικότητα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < μεσ(ο)-* πατριαρχία. Η λ. μαρτυρείται από το 1883 στην εφημερίδα Εφημερίς].